Jest to zespół zachowań małego dziecka, pojawiający się mniej więcej między 18 a 26 miesiącem życia ( może to nastąpić do dwóch miesięcy wcześniej lub znacznie później, zależnie od stopnia rozwoju osobniczego.

NAJCZĘSTSZE OBJAWY BUNTU DWULATKA:

• notoryczne używanie słowa NIE!!!  Nawet w sytuacjach pozornie sprzyjających dziecku,
• skrajne reakcje na zakazy- wściekłość, niekontrolowane rzucanie się, krzyk, bicie,
• silne zainteresowanie sferami, do których dostęp jest limitowany za pomocą zakazów,
• wymaganie natychmiastowej realizacji wszystkich pragnień,
• sztywność w zachowaniu - rozbudowa codziennych rytuałów od których nie może być odstępstw,
• sprzeczne zachowania, np. niszczenie przedmiotów (zabawek), a następnie płacz z powodu ich zniszczenia,
• nieustanna walka na każdej płaszczyźnie, okazywanie chęci samodzielnego działania (JA SAM!!).

JAK REAGOWAĆ?

• zasady i reguły współżycia - jasno określone, wytłumaczone i bezwzględnie przez wszystkich przestrzegane,
• nie zaskakuj- przewidywalność,
• powtarzalność-  zasada 3xR: rutyna, repeta, regularność,
• zamień ‘’ nie’’ na ‘’tak’’,
• pozwól dziecku zadecydować – nie pytaj czy chce…,
• przeczekaj złość- brak reakcji jest reakcją,
• odwracaj uwagę,
• stawiaj granice- Nie wolno bić/kopać,
• wzmacniaj pozytywnie.

Jest to dość trudny czas dla rodzica i dla dziecka. Wymaga od opiekunów cierpliwości i konsekwencji w postępowaniu. Bunt dwulatka minie a efekty pracy rodzica będą widoczne w prawidłowych relacjach dziecka z otoczeniem.

Opracowanie dzięki materiałom Pani Hanny Zienkiewicz - doradcy metodycznego SODN w Suwałkach.